Wir verwenden Cookies, um die Benutzerfreundlichkeit dieser Webseite zu erhöhen (mehr Informationen).

Verteilschriften in Ostpreußisch Platt

 Share

Prof. Dr. Werner Gitt

Wie kann eck innem Himmel koame?

Die grundlegende Frage, die suchende Menschen sich stellen, wird hier von Prof. Dr. Werner Gitt beantwortet. "Wie findet man den Himmel?" Auf jeden Fall nicht durch eigene Anstrengungen oder Konzepte. "Was aber bringt uns wirklich in den Himmel?" Gott hat die Einladungen für den Himmel schon verteilt wie im Gleichnis des Menschen, der zu einem großen Fest Einladungen verschickte. Doch viele Menschen redeten sich heraus.

Prof. Dr. Gitt ruft dazu auf, nicht so "kurzsichtig" wie diese Leute zu sein. Jesus will uns vor der Hölle erretten und diese wird kein Vergleich zu der sogenannten "Hölle von Auschwitz" sein. Er hat am Kreuz für unsere Schuld bezahlt, wir müssen diese Einladung nur annehmen, dann ist ein Platz im Himmel "gebucht". Ein Entscheidungsgebet soll den Lesern dabei helfen.

Dieses Traktat eignet sich besonders gut zur Weitergabe an suchende Menschen!

8 Seiten, Best.-Nr. 120-43, Kosten- und Verteilhinweise | Eindruck einer Kontaktadresse


Wie kann eck innem Himmel koame?

Väle Mensche häbbe dä wichtije Froaj noa dä Ewichkeit verdrängt. Dat see wi sogoar bi jenne, wo äwer är End noadenke doone. Dä amerikanische Schauspälerin vorr dä Filme Drew Barrymore späld in däm Fantasi-Film „E.T. – Der Außerirdische“ dä Hauptroll. Se weer achtunzwanzig Joar old, unn doa jeew se von sich: „Suld et so bi mi koame, dat eck noch ehr als miene Katz staarwe do, dann könn ju är miene Asch to fräte jäwe. Dann jeit mien Läwe tomin­descht inne Katz wieder.“ Öss dat nich jroad verräckt, wie korzsächtig unn oahnungslos disse junge Fru mettem Dood omjeiht?

Tur Tied Jesu leepe emm väle Mensche noa. Watt se so von emm wullde, haad fast ömmer met all jennem kroam to doone, watt so alle Doaj opp ons tokemmt:

  • Dä zähn Utsätzije wullde jesund waare (Lukas 17,13)
  • Blinde wullde wedder kicke könne (Matthäus 9,27)
  • Unn e anderer keem, wielt se sich ommet Arwe jesträde häbbe (Lukas 12,13-14)
  • Dä Farisäer wullde emm met dä Froaj rennlegge, ob se annem Keiser Steier bezoahle sullde (Matthäus 22,17).

Et weere werklich nur e poar Mensche, dä to Jesus keeme, omm ruut to krieje, wie man innem Himmel koame kann. Doa weer e junger unn doaterto noch e doll rieker Mann, der to Jesus met dä Froaj keem: „Jooder Meister, watt mott eck doone, omm dat äwije Läwe to arwe?“ (Lukas 18,18). Emm wurd kloar jeseggt, watt he doone soll: Verkeep alles, woran sich dien Herz klammert unn joa däm Herr Jesus noa. Unn doamet öss jemeent, dat der Herr Jesus mi alle Sünd verjefft unn dat eck mien läwe noa emm utrechte do. Wielt he nu so doll riek weer, did he nich, watt emm jeseggt wurd, unn so hätt he korzerhand oppem Himmel verzicht. Et jeew obber ook solche Lied, dä joarnich noa däm Himmel jesocht häbbe; obber dorch dat tosamme koame met Jesus wurd et änne jeseggt. Dat verstunde se, unn so jreepe se forts to. Zachäus weer ook so eener. He wull Jesus eejentlich nur emoal to seene krieje, obber dann bekeem he mehr als he sich äwerhaupt hätt värstelle könne. Jesus keem in sien Hus – unn vielleicht weer et jroad so biem Kaffeedrinke – doa fund he däm Himmel. Jesus säd dann to emm biem wechjoane: „Hiet öss in dissem Hus dat Heil jekoame“ (Lukas 19,9).

Wie könn wi däm Himmel finde?

Noa alldem watt wi bis jetz jeseggt häbbe, könn wi schon moal festhoole:

  • Dat Himmelriek könn wi an eenem janz bestemmte Dach finde. Dat öss jood to weete. Nu waard et ook vorr di, leewer Läser unn leewe Läserin, noch hiet mejlich, dat äwije Läwe von Gott to krieje.
  • Omm däm Himmel to krieje, mott man nich erscht irjendwatt dollet doone.
  • Dat Himmelriek kannst krieje, ook wenn du di joarnich dropp enjestellt häst.

Onse eejene Jedanke, wie wi innem Himmel koame könne, sönd dorchwech falsch, wenn se nich von däm utgoane, watt Gott ons jeseggt hätt. Eene von dä Schloagersängerinne hätt in eenem Leed äwer eenem Kloon jesunge, wo väle Joahr im Zirkus opjetroade weer: „Der kemmt janz bestemmt innem Himmel, wielt he so väle Mensche tum lache jebrocht hätt.“ E janz anderem Jedanke haad eene rieke Frau. Se leet vorr oarme Lied e Hus bue. Durt hätt se zwanzig Frues woahne loate. Dä mussde zwoar nuscht doafär bezoahle, obber dä Frues mussde är verspräke, dat se jedem Dach eene Stund for dä rieke Frau bäde doone, doamet se innem Himmel kemmt.

Watt obber bringt ons nu werklich innem Himmel?

Omm ons disse Froaj kloar unn dietlich to beantwoorde, hätt Jesus ons e Glieknis vertellt. Im Lukasevangelium im ferzähnte Kapitel spreckt he in Vers sechzähn von eenem Mensch [met dissem öss im Glieknis Gott jemeent], der e grootet Fest utrechte well [met däm Fest öss hier dä Himmel jemeent]. Toerscht scheckt he siene Enloadung janz jezielt an bestemmte Lied. Watt he von dä to heere krächt, haud emm forz omm. Eener noa däm andere fangt an sich to entschuldije. Der eerschte seggt: „Eck häbb mi e Steck Land jekofft…“, der zweite: „Eck häbb mi fünf Jespanne Ochse jekofft…“ unn der drädde kemmt ook met e Uträd: „Eck häb jroad jefriet, unn doarom kann eck nich koame.“ Jesus deit dat Glieknis beende mettem Spruch, wat der Gastjäwer jeew: „Denn dat segg eck ju, dat nich eener von dä Keerls, dä jeloade weere, mien Oawentmoahl schmecke waard“ (Lukas 14,24).

Doaran waard dietlich, dat man däm Himmel nur jewönne oder verleere kann. Oppem Punkt jebrocht, kann man dä Enloadung nur annähme oder awlähne. Öss et noch eenfacher möjlich? Na doch woll nich! Wenn et de norte so hennkemmt, dat väle Mensche vom Himmel utjeschloate sönd, denn janz bestemmt nich deshalf, wielt se däm Wäch nich jewusst häbbe. Et leej eenzich doaran, dat se dä Enloadung utjeschloaje häbbe.

Loat et mi segge, dä drei Lied utem Glieknis sönd kein Värbeld vorr ons. Denn ook nich eener von jenne hätt dä Enloadung anjenoame unn jing tum Fest. Waard dat Fest nu woll utfalle? Obber wo waard doch! Noa all däm Affsegge scheckt der Husherr siene Enloadunge nu äwerall henn. Nu waare ook keine Koarte mettem goldije Rand mehr jedruckt. Nu jeiht et janz eenfach to. Et waard nur noch tojeroope: „Komm doch!“ Unn jeder, der sich enloade lätt, bekämmt sienem sichere Platz oppem Fest. Watt passeert nu? Joa, dä Lied koame – sojar in groote Schaare. Noa e gewässe Tied kickt sich der Gastjäwer omm, wie et nu utsitt. Unn he stellt fest: Et jefft noch freie Plätz! Nu räppt he siene Diener her unn seggt enne: „Joaht noch emoal ruut! Wi häbbe ömmer noch väle Plätz, dä nich besett sönd. Nu könn ju noch mehr Lied enloade!“

An disse Stell well eck nu dat Glieknis opp ons äwerdroage. Stell di blooß vär, all dat Jeseggte passt jenau oop ons to. Et jefft noch freie Plätz im Himmel, unn Gott lätt di segge: “Komm, nemm dienem Platz im Himmel enn.” Si doch klook unn reserweer dienem Platz vorre Ewichkeit! Do et doch noch hiet!“

Dä Himmel öss so unvärstellbar scheen, unn doarom vergliekt der Herr Jesus däm Himmel mettem janz groote Fest. Im erschte Korintherbreef Kapitel 2,9 waard ons jeseggt: „Watt kein Ooj jesehne unn kein Ohr jehört hätt unn watt niemoals nich in dat Herz von irjendeenem Mensch jekoame öss, dat hätt Gott vorr dä Lied värjeseene, wo emm leewe.“ Nuscht, obber ook rein joarnuscht opp disse Eerd öss ook nur e beske mettem Himmel to verglieke. So doll scheen öss et durt, dat et sich äwerhaupt keiner värstelle kann. Wielt dä Himmel so kostbar öss, derf wi emm ook opp keinem Fall verpasse. Eener hätt ons dä Där tum Himmel oppjeschloate. Dat öss Jesus, he öss dä Sähn von Gott. Emm häbb wi et ook to verdanke, dat wi so eenfach durt henn koame könne. Nu kemmt et nur noch opp onsem Wälle an. Nur wer so damlich öss wie disse drei Mannslied im Glieknis, jeiht dä Enloadung nich noa.

Dat Gerett-waare passeert nur dorchem Herr Jesus

Inne Aposteljeschicht (Kap. 2,21) könn wi e sehr wichtijem Vers läse: „Een jeder, der däm Noame vom Herr Jesus anroope deit, waard jerett waare.“ Dat öss eener vonne janz wichtige Vers’ innem Nie Testament. In jenne Tied, als se Paulus in’t Jefängnis jestoppt häbbe, keem et to e joodem Jespräk mettem Oppasser. He brocht et oppem Punkt unn säd: „Gloow annem Herr Jesus, unn du warscht jerett waare; du unn ook dä Lied in dienem Hus“ (Aposteljeschicht 16,31). Disset Woord öss man nur korz unn knapp, obber et schlächt dorch unn verändert dat janze Läwe. Noch inne selwije Nacht hätt sich der Oppasser to Jesus henn bekeehrt.

Et jefft watt, watt ju unbedingt weete motte: Jesus micht ons am leewste alle von jennem Wäch runn hoale, dä inne Verdammnis feehrt, unn doamet öss dä Hell jemeent. Äwer däm Himmel unn ook äwer dä Hell seggt ons dä Bibel, dat wi durt ewich bliewe waare. Dä eene Platz öss herrlich unn dä andere öss janz schlemm. E dräddem Platz jefft et nich. Finf Minute noa däm Dood waard keiner mehr segge, mettem Dood öss alles vorbie. An dä eene Person von Jesus deit sich alles entscheede. Wo wi in alle Ewichkeit bliewe waare, hängt also nur von eene eenzije Person aw: vom Herr Jesus – unn ob wi onser Läwe noa emm utrechte.

Als eck emoal in Poale weer, omm opp jenne Reis durt Värdräj to hoole, häbb wi ook dat frehere KZ Auschwitz besocht. Janz schlemme Ding häbbe sich durt tojedroaje in dä Tied von däm Drädde Reich. Von 1942 bis 1944 wurde an däm Platz äwer 1,6 Milljone Mensche verjast unn doaternoa verbrennt. Dä meiste von jenne weere Jude. In all dä Beeker deit man hiet von dä „Hell von Auschwitz“ räde. Eck häbb doaräwer noajedocht, jrod in däm moment als eene von dä Anjestellte ons dorch so eene Jaskoamer jefeehrt hätt, in dä se opp eenmoal 600 Mensche omjebrocht häbbe. Et weer janz janz schlemm. Obber weer dat werklich schon dä Hell?

Als Beseekergrupp kunn wi ons dä Jaskoamer nur doarom anseehne, wielt et mettem Graue seit 1945 nu to end öss. Nu öss dat alles freijejäwe tum Ankicke, unn nu waard durt keen eenziger jequält oder verjefft. All jenne Jaskoamer von Auschwitz weere nur e bejrenzte Tied im Ennsatz. Im Jejensatz doaterto öss dä Hell, wovon dä Bibel so dietlich räde deiht, ewich.

Als wi in dä Enjangshall von däm hietije Museum keeme, öss mi watt Besonderet oppjefalle. Et weer doa e Foto, unn doaropp weer e Kriez mettem Korpus vom Herr Jesus. Een Häftling, der siene janze Hoffnung opp däm Jekriezichte jesett haad, hätt e Noajel jenoahme unn inne Wand jerezzt, watt he jeglowt hätt. Ook disser Kinstler öss inne Jaskoamer jestorrwe. Obber he hätt sienem Redder Jesus jekannt. He mussd an eenem janz schreckliche Platz staarwe, obber doch weer dä Himmel vorr emm opp. Ut jenne andere Hell, wo der Herr Jesus im Nie Testament so janz endräcklich warne deit (wie tum Biespäl in Matthäus 7,13; 5,29-30; 18,8), jefft et kein Entkoame unn ook keine Rettung mehr, wenn doa erscht moal eener hennjekoame öss. Disse Hell – unn dat öss andersch als in Auschwitz – heert ewich nich opp. Wielt se niemoals nich opphorche deit, kann se ook nich besichticht waare.

Loat ons dat bedenke: Ook dä Himmel öss ewich. Doarom loat di doch enloade, innem Himmel to koame. Roop däm Noame vom Herr Jesus an unn loat di doadorch dienem Platz im Himmel reserweere. Et weer emoal noa eenem von miene Värdräj, doa keem eene Fru janz oppjerejt to mi: „Öss denn dat äwerhaupt möjlich, sich schon hier däm Himmel to reserweere? Dat klingt vorr mi so, wie bi sonnem Loade, wo man dä Reise festmoake kann!“ Eck stemmt är glieks to: „Wer siene Reis nich reserweere deit, der kemmt ook nich doa an, wo he henn well. Wenn se noa Hawaii fleeje welle, denn bruuke se joa ook e jültije Foahrkoart.“ Doaropp seggt se: „Obber dä Koart mott doch bezoahlt waare!?“ – „Obber joa“ – segg eck – „dä Koard tum Himmel opp jedem Fall ook! Dä öss man blooß so dier, dat nich eener von ons dä bezoahle kann. Dä Jrund öss onsere Sünd, dä dat verhindere deit. Du weetst, Sünd öss in dä Ooge Gottes alles, watt emm nich jefallt. Wi alle häbbe siene joode Jebot äwertroade. In sienem Himmel lätt Gott keine Sünd renn, ook nich eene eenzije. Wer noa dissem Läwe dä Ewichkeit bi Gott im Himmel tobringe well, mott toerscht von all siene Schuld befreit waare. Disset Loswaare von all däm, watt Gott nich jefallt, kunn nur dorch eene Person bewerkstellicht waare, dä janz ohne jede Verfählung öss. Disse eene Person öss Jesus Christus. He alleen öss in dä Laoj, dat he bezoahle kann. Unn he hätt dat met sienem Blood jedoahne, unn dat weer, wenn he am Kriez jestorrwe öss.“

Watt öss nu vorr mi to doone dran, dat eck innem Himmel koame kann? Ook vorr ons jefft Gott siene Enloadung tum Himmel. Met janz besonderem Noadruck loade ons väle Stelle inne Bibel enn, opp Gottes roope to antwoorde:

  • „Ringt doaternoa, dat ju dorch dä enge Där renjoahne doone!“ (Lukas 13,24).
  • „Keehrt omm von junem ole Wäch, denn dat Himmelriek steiht vorre Där“ (Matthäus 4,17).
  • „Jeit renn dorch dä enge Där; denn janz wiet öss dä Där unn breet öss dä Wäch, der in‘t Verdarwe feehrt; unn et sönd dä meiste, dä opp dissem Wäch underwäjs sönd. Eng öss jenne Där unn schmal dä Wäch, dä tum Läwe feehrt; unn im Vergliek to dä andere sönd et nur wenige, dä emm finde“ (Matthäus 7,13-14).
  • „Pack to tum äwije Läwe, denn doterto best du beroope“ (1 Timotheus 6,12).
  • „Gloow annem däm Herr Jesus, unn denn warscht gerett waare“ (Aposteljeschicht 16,31).

Du häst et jetz jemerkt: Alle disse Enloadunge scheddele ons so rechtig opp, unn se sönd ook doll endringlich. Man speert all disse Sätz aw, wie ernsthaft, wie kloar entscheede unn wie dringlich dat alles jeseggt öss. Du kannst di nu värstelle, dat dat janz unn joar konsequent öss, wenn du dä Enloadung tum Himmel nu annähme deist. Du kannst diene Antwoort jetz met eenem Jebät festmoake, watt du jroad janz frei utspräke kannst – so wie di dä Schnoawel jewachse öss. Du kannst biespälwis so bäde:

„Herr Jesus, eck häbb hiet jeläse, dat eck nur dorch Di alleen innem Himmel koame kann. Opp jedem Fall micht eck eenmoal bi Di im Himmel sönn. Errett Du mi doch doarom vär dä Hell, in dä eck wejen all miene Schuld ejentlich hennkoame würd. Wielt Du mi so doll leew hast, best Du vorr mi am Kriez jestorrwe unn hässt do dä Stroaf ook vorr miene Sünd bezoahlt. Du sittst alle miene Schuld – ook all jenne von dä Tiet, als eck noch kleen weer. Du weetst omm jede Sünd, alles obber ook alles – watt mi jetz bewusst öss, obber ook alles, watt eck längst verjäte häb. Du kennst jedet Groote unn Kleene, watt irjend mien Herz bewäjt. Wenn Du opp mi kickst, dann si eck wie e opjeschloajenet Book. So wie eck benn, lättst Du mi nich in Dienem Himmel renn. Doarom bäd eck Di, verjäw mi all miene Sünd. Et deit mie werklich Leed in mienem Herz, dat eck bisher ohne Di jeläwt häb. Komm Du doch jetz in mien Läwe unn moak alles nie. Help mi, dat eck alles awläge do, watt Di in mienem Läwe nich jefallt. Jeff mi nie Jewohnheite, dä under Dienem Säje stoahne. Help mi nuu, dat mi Dien Word, dä Bibel, opjeschloate waard. Loat mi verstoahne, watt Du mi segge wellst, unn denn jeff mi e Herz doafär ook dat to doone, watt Di jefalle deit. Du sollst von nu an mien Herr sönn. Eck well Di folje. Zeij Du mi nu däm Wäch, däm eck joahne soll unn ook vorr alles, watt in mienem Läwe värkemmt. Eck dank Di so, dat Du mi erheert hast unn dat eck von nu an Dien Kind sien darf, dat eenmoal bi Di im Himmel sönn waard. Amen.“

Dir. u. Prof. a.D.
Dr.-Ing. Werner Gitt

Bibelkurs - Zu Jesus kommen
Grenzenlose Liebe Wissen Sie wie das Bedürfnis des Menschen nach echter Liebe gestillt werden... mehr  
Glauben
„Ich wollte so viel wie möglich aus meinem Leben herausholen!“ Ich wollte einer von den coolen Leuten sein. Im Alter von 13 bin ich zum... mehr  
Fragen über Jesus Christus
Warum ist Jesus der einzige Weg, um zu Gott zu gelangen? Die Menschen fragen ständig: »Was ist so besonders an Jesus? Warum ist er der... mehr